maandag 14 juni 2010

Maandag 14 juni 2010

Manuela en Frank, hartelijk gefeliciteerd met jullie huwelijk in Las Vegas. We waren helaas niet in de gelegenheid om het via internet te bekijken omdat we onderweg waren.

Vanochtend rijden we door het National Grasland, afgewisseld met de mooie gekleurde heuvels van de badlands. Na niet al te lange tijd rijden we de staat Montana binnen. In de plaats Glendive bezoeken we het Makoshika State Park, een klein park waar aan de scenic drive (weg door het park) diverse uitkijkpunten liggen. Meteen bij de ingang zien we een hert. Hij laat me tamelijk dichtbij komen voordat hij de kuierlatten neemt. We stoppen bij een paar punten, maken een korte wandeling en rijden een tamelijk steile weg omhoog. Boven is een plek met een grandioos overzicht. De weg verder is onverhard, maar algauw zijn we bij de stopplaats waar we een wandeling willen gaan maken.
Het is niet bepaald een makkelijke trail, er komt veel klim-, klauter- en trappenloopwerk bij kijken, soms gaat het met een heel smal paadje waar je amper één voet kunt plaatsen langs een afgrond, maar wat een fantastische wandeling! De kunstwerken die de wind en het water hier geschapen hebben, zijn ongelooflijk bijzonder. We komen langs een natuurlijke brug en een aantal hoodoo’s (rotspilaren). Ook het zonnetje werkt vandaag mee, dit is puur genieten.
Ook Makoshika is weer een badlands park. Even een korte uitleg: badlands zijn gelaagde rotsheuvels met weinig begroeiing, die gevormd zijn door wind- en watererosie, omdat de lagen soms verschillen van hardheid, slijt de ene laag harder weg dan de andere en ontstaan de grilligste vormen.
Het is een mooie route die we verder volgen. We worden begeleid door badlands, de Yellowstone River (die we ook 2 x oversteken) en een spoorlijn……. Wat?!?! Een spoorlijn???? Help!! Hopelijk achtervolgt deze ons niet tot aan de camping.
Onze overnachtingsplek is in Miles City. De camping heeft een eigen badlandsberg, we staan met ons chateau aan de voet van de berg, weer een mooi plekje.
En….. de spoorlijn loopt wel door deze plaats, maar niet in de buurt van de camping, we horen het getoeter heel in de verte. Pffffft, opluchting!

1 opmerking:

Anoniem zei

Hallo Annette en Henk,
het is elke dag weer een verrassing om te lezen wat jullie nu weer meemaken onderweg. Oog in oog met een blikseminslag, of een bizon, gister weer een wandeling op een glibberig paadje langs een afgrond. Henk, pas je een beetje op mijn lieve nichie?? Alle gekheid op een stokkie, wie verre reizen maakt kan veel verhalen en wij genieten vanuit onze luie stoel met jullie mee.
Liefs van Cees en Hennie.