dinsdag 8 juni 2010

Dinsdag 8 juni 2010

Gisteravond begon het te regenen en dat heeft bijna heel de nacht aangehouden.

We rijden vanuit een grijs Oacoma aan de Missouri richting westen door een heuvelachtig prairieland naar Badlands National Park. We komen langs een paar verlaten gehuchten en langs ontzettend veel reclameborden. We gaan weer een andere tijdzone binnen en moeten de klok weer een uur terug zetten, een uurtje extra dus vandaag. Het tijdsverschil met Nederland is nu 8 uur (vroeger).
We verbazen ons hoe de Amerikanen soms hun fietsen vervoeren. We zien een camper die de fietsen ondersteboven op de voorbumper heeft vastgemaakt, zodat hij door de spaken heen door de voorruit kijkt. Een personenauto heeft aan beide zijkanten van de auto een fiets bevestigd.
Dan zien we het in de verte opklaren, jawel! En als we afbuigen naar ons doel, schijnt de zon. We gaan eerst naar een soort boerderij waar een prairiedogkolonie (Prairie Homestead) zijn thuis heeft gevonden. Je kunt er voer kopen, de beestjes eten weliswaar niet uit je hand, maar je kunt ze tot vrij dichtbij naderen (foto).
Dan rijden we Badlands National Park binnen waar we eerst stoppen bij de Big Badlands Overlook. Hier heb je een weergaloos overzicht over de grillig gevormde rotsketen. We bezoeken vandaag alleen het oostelijke gedeelte, de Cedar Pass Area genoemd. Omdat er wegwerkzaamheden gaande zijn in het park, moeten we om beurten in een hele rij achter een auto aan rijden. Dan komen we bij een parkeerplaats waar we twee mooie, korte wandelingen maken.
We hebben geen camping geboekt, dus als we het park uitrijden, gaan we even poolshoogte nemen bij de eerste camping die we tegenkomen. Het is wat wij noemen een cowboy-camping. Hij heeft alle voorzieningen, waaronder draadloos internet, en is prachtig gelegen temidden van de badlands. Billy the Kid zelf staat achter de balie in het kantoortje en geeft ons nog een paar goede adviezen.

We besluiten vanavond in het bijbehorende restaurant: het Chuckwagon CafĂ© voor de buffaloburgers te gaan en we laten ze ons heerlijk smaken. We krijgen gelijk een kan en twee bekers met water op onze tafel, zoals dat hier gebruikelijk is, maar aan het water zit een chloorsmaakje (eveneens gebruikelijk hier). Ik vraag om ijsthee, omdat ik in de koeling flesjes ijsthee had zien staan. De dame die ons bedient zegt echter: ik zal een lekkere ijsthee voor je maken. Nou, denk ik, een lekkere zelfgemaakte ijsthee is nooit weg. Dan krijg ik een enorme beker thee met ijsklontjes, gemaakt van hetzelfde water met chloorsmaak!
De serveerster vraagt of het smaakt en of we er chips bij willen. Ja dat willen we wel, we verwachten een schaal met chips, maar we krijgen elk een zakje chips. Henk vraagt me: zouden we er ook een rolletje drop bij kunnen krijgen?

Geen opmerkingen: